۱۳۸۹ مرداد ۳, یکشنبه

مرز پرگهر - دهم

مردم مرزپرگهر آنقدر سختی و ناراحتی کشیده اند که اگر روزی بدون ناراحتی و غم و غصه زندگی کنند احساس می کنند چیزی در زندگیشان کم است و یا این احساس راحتی و آرامش نوعی توهم و فریب بیش نیست. اگر روزی به هزار دلیل بتوانند شاد باشند دنبال یک دلیل می گردند که آن شادی پایان یابد و ناراحت باشند. اگر یک نفر را شاد و سر و حال ببینند مدام متلک بارش می کنند که "خیلی خوشحالی"، "چی شده امروز سر و حالی"، "نکنه گنج پیدا کردی" و از این دست حرف ها تا او هم اخم هایش در هم برود و بشود یکی مثل بقیه.  

در مرز پرگهر شادی و آرامش و دوست داشتن حتی اگر واقعی باشند، توهم پنداشته می شود..... اینگونه باورش راحت تر است! اینگونه راحت تر می توان هزار دلیل بافت تا خرابش کرد.....