اگر می خواهی در زندگی رشد کنی و به جایی برسی، سعی کن آدم های ضعیف، ترسو، بلاتکلیف، تنگ نظر و بی فکر رو از شبکه آدم های اطرافت حذف کنی حتی اگر نمی تونی آدم های بهتری رو جایگزین آنها کنی.... اخراج این نوع آدم ها خود نوعی رشد و پیشرفت در زندگی به حساب میاد !
پ.ن.: جالبه که در چند سال گذشته بخصوص بعد از شروع مدیریت و اقتصاد خوندن، آدم هایی رو از زندگیم اخراج کردم که برچسب خیلی هاشون نخبه است. خیلی هاشون هم الآن در بهترین دانشگاه های دنیا مثل MIT دارند وقت خودشون رو تلف می کنند تا هرچه تحصیلات و مدرک خودشون رو بیشتر و شعور و درک زندگیشون رو پایین تر بیارند. آدم های سمپادی و شریفی و تهرانی با مغزهایی پر از خزعبلات بچگانه....
البته الان هم دوست های سمپادی و شریفی و تهرانی خیلی خوب و نزدیک دارم اما نه این برچسب ها، که آدم بودنمان و انسان بودنمان ما را به هم پیوند داده. اینکه وقتی با آنهایی یا حتی اگر از دوردست ها تلفنی با آنها صحبت می کنی، احساس بودن و بزرگ بودن و امیدواری می کنی و تو نیز در این سیکل مثبت به آنها امید و انرژی می دهی....
