واقعا شکست سارکوزی اتفاق خیلی مهمیه و حتی من هم نمی تونم احساس خودم رو پنهان کنم اما این همه ذوق و شوق دو جوان پرشور و غیور و انقلابی (عکس بالا) بعد از شنیدن پیروزی اولاند منو یاد خیلی صحنه های دیگه هم میندازه. یاد سال 76 وقتی مردم برای پیروزی خاتمی شیرینی پخش می کردند و خیلی ها فکر می کردند دیگه آزاد شدند و همه چیز تمام شد! ایران بهشت شد! اما قیافه اون آدم ها در 8 سال بعد تماشایی بود.
دقیقا وقتی هم احمدی نژاد با نظرات کاملا متضاد خاتمی رای آورد دوباره عده ای شیرینی پخش کردند و فکر می کردند آرمان های انقلاب و عدالت و برابری اومد و دست مافیا و فساد قطع شد و دوباره تموم شد! فکر می کردند معجزه هزاره سوم اومده، فکر می کردند رجایی دوم اومده و حتی می گفتند اون رو هم مثل رجایی به زودی شهید خواهند کرد. اما حالا ببین که مدیر انقلابی یا همان رجایی دوم، جایی بین دشمنی با ولایت فقیه و استیضاح در مجلس در حال دست و پا زدنه و مردم بزرگترین فسادهای تاریخ ایران رو در همین دولت و با همکاری بدنه دولتش دیدند. حالا قیافه اون آدم ها هم تماشاییه!
نه تو ایران حتی تو آمریکا هم جوگیر هست. وقتی اوباما اومد دوباره همین جوری شد. ملت اشک شوق می ریختند که یک منجی ظهور کرده، مارتین لوترکینگ دوم، یک جان اف کندی دوم ظهور کرده و این رو هم به زودی به خاطر اصلاحاتش ترور خواهند کرد. خیلی ها هم در ایران می گفتند "اسمش اوباماست یعنی او با ماست"!! کلی هم حدیث و روایت برای نشانه های ظهور با محوریت اوباما از کتاب ها درآوردند. حالا قیافه اون آدم ها در آمریکا و ایران هم تماشاییه.
به هر حال اولاند سیاست هاش با سارکوزی فرق می کنه اما واقعی بودن این همه ذوق مرگی ملت رو تاریخ ثابت می کنه. باید قیافه اونها رو 5 سال بعد دید. وقتی اولاند احتمالا دو سه آبروریزی جنسی و مالی داره و مشکلات فرانسه کم که نه زیادتر و حادتر شده. شاید هم بالعکس همه دفعات قبل، این دفعه فرانسه با ظهور منجی به نام اولاند به یکباره همه مشکلات اقتصادی و اجتماعیش حل و یک بهشت موعود بشه. خدا داند!
