۱۳۹۰ خرداد ۲۸, شنبه

سفرنامه 28: و اما خونه خود آدم...

سفر رفتن من چون همیشه یه جور ولگردی بوده و معمولا سعی می کنم پیاده همه جا رو توی شهر سیر کنم واسه همین نزدیکایشب دیگه در حد مرگ خسته ام و دیگه نا ندارم که حتی رو صندلی قطار بشینم!! واسه همین همیشه بهترین جای سفر اینه که وقتی خسته و کوفته تو قطار نشستی (بخوانید مرحوم شدی) اون خانومه به چهار زبون آلمانی فرانسوی ایتالیایی و انگلیسی می گه که "ایستگاه بعد لوزان" ... یعنی اینو که میگه با حفظ موازین شرع مبین، می خوای بپری علاوه بر بغل کردنش، ماچش هم بکنی...

.
.
.
.
راست میگن که هیچ جا خونه خود آدم نمیشه.  البته منظورم خونم تو لوزانه!!!