۱۳۸۹ آبان ۲۰, پنجشنبه

لوزانیات - هجدهم

در لوزان به طور مشخص شش ملیت وجود دارند: سوییسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیولی، ایتالیایی و در نهایت ایرانی.

اگر سوییسی ها و فرانسوی ها را فاکتور بگیرم که دقیقا هنوز نتونستم بفهمم شکل کلی رفتار اونها چیه اما در مورد بقیه باید بگم که تو همه ملیت های اینجا آلمانی ها بهترین هستند حتی می تونم بگم از سوییسی ها هم بهترند. واقعا از نظر ادب، شعور و رفتار متعارف یک سر و گردن از بقیه بالاترند و توشون نخاله خیلی خیلی کمه.

بعد می رسیم به اسپانیولی ها که فقط و فقط اهل عشق و حالند! از صبح تا شب یا با مشروب و سیگار می بینیشون یا با دخترا در حال اعمال قبیحه هستند و یا در کلاب ها پلاسند. من واقعا نمی دونم چه جوری اینا دارند درس می خونند!!! خودشون هم می گند که ما اهل کار نیستیم برای همین مملکتشون کاملا عین ایران داره اداره میشه!!! یعنی با تعاریفی که خودشون می کنند مشخص شد!!!

در میان همه خارجی های اینجا این ایتالیایی ها واقعا نوبرند. از خصوصیت ها اینها (به قول دیگران) آویزون شدن، چتربازی، تو پاچه کردن در عین گشادبازیه که به همه اینها مرموز بودن و آب زیرکاه بودن رو هم اضافه کنید! همین دیشب هم یکی از همین قوم یک سقلمه به من زد که فهمیدم این همه حرف و حدیث پشت سرشون اینجا بی حکمت نیست. در ضمن یک خصوصیت دیگه ایتالیایی ها مافیایی بودن اونهاست که هرجا قدمشون باز میشه همولایتی های دیگشون رو هم سوار وانت می کنند میارن اونجا و چه جایی هم بهتر از سوییس برای اونها... جالبیش اینه که این توصیف مافیایی رو خود یکی از ایتالیایی ها می گفت!

ایرانی ها هم که اینجا کلا شکل خاصی ندارند. بی شکل بهترین توصیف من از ایرانی های اینجاست.