وقتی تمام وقت سر کار هستی، به این عادت می کنی که صبح بروی سر کار و تا شب در میان چهاردیواری اتاق با آدم های تکراری هر روز تنها باشی. بعد از مدت ها به این وضع عادت می کنی و دیگر از جامعه و آدم های بیرون به کلی جدا خواهی شد. به همین دلیل وقتی یکبار بعد از مدت ها بتوانی در ساعت کاری درون شهر بروی و در جایی مثل میدان انقلاب و یا بازار بزرگ تهران قدم بزنی، انگار یک اسیر در جزیره بوده ای که بعد از سال ها توانسته به جامعه انسانی برگردد.... پس برای اینک انسان باقی بمانی سعی کن حتی مرخصی بگیری و کارهایت را رها کنی تا زمانی با مردم شهر راه بروی و میان آدم ها زمانی را سپری کنی.....
پینوشت: چند وقت پیش برای مراسم سالگرد دکتر لوکس صبح میدان انقلاب بودم.شاید بعد از هفت هشت ماه اولین بار بود که صبح در چنین جایی بودم..... هنوز طعم قدم زدن در میان شلوغی آدم های میدان انقلاب در مقابل کتاب فروشی ها با کلی عنوان رنگارنگ زیر زبانم است.
پینوشت: چند وقت پیش برای مراسم سالگرد دکتر لوکس صبح میدان انقلاب بودم.شاید بعد از هفت هشت ماه اولین بار بود که صبح در چنین جایی بودم..... هنوز طعم قدم زدن در میان شلوغی آدم های میدان انقلاب در مقابل کتاب فروشی ها با کلی عنوان رنگارنگ زیر زبانم است.
