۱۳۸۸ شهریور ۱, یکشنبه

دو قاشق از سیاست

قاشق اول:
باور کنید هلو نه اشاره به یک میوه دارد و نه اشاره به کنایه عامه به جگری تو دل برو بخصوص از نوع دخترش! هلو صفتی است که یک رییس جمهور مرحمت نموده و به وزیرش اعطا نموده است و در ضمن باز هم لطف و مرحمت خود را بیشتر کرده و گفته او را می خواهد بخورد! پناه بر خدا!
لینک: اگر هلو بود، چرا برکنار شد؟

قاشق دوم:
حلقه حامیان معلوم الحال آن رییس جمهور که ادبیات ویژه ای را به عرصه سیاست وارد کرده، کم کم کامل می شود. حامیانی سینه چاک که به هر وسیله ای که باشد بخصوص وسایل دینی، موتور حمایتی و تبلیغاتی او و بازی با افکار عمومی غیرپخته و ناآگاه را به عهده دارند. همان افکار عمومی که به آنها می گویند "عامی" و آنقدر زیادند که می توان تا مدتها روی سادگی آنها حساب کرد و قدرت داشت... فکر می کنید خطبه های آقای صدیقی در نماز جمعه چگونه خواهد بود؟
لینک خبر: حجت‌الاسلام شيخ كاظم صديقي امام جمعه تهران شد
لینک خبری قبل از انتخابات: صدیقی :راي به احمدي‌نژاد همانند جهاد در راه خداست