امروز کارت معافیت دائم از خدمت مقدس سربازی در دستانم آرام گرفت..... وای که چه بار عظیمی از دوش کارهای زندگیم برداشته شد! دو سال ذخیره شد....
دیگه نیاز نیست برای ادامه تحصیل در خارج در وزارت علوم و نظام وظیفه بالا و پایین بشم که ثابت بکنم برای ادامه تحصیل دارم می رم. و تازه می تونم دوباره برای فوق لیسانس برم چون از PhD متنفرم! واقعا از دست این یک مورد راحت شدم چون دوست دارم دنیا رو بگردم و ناشناخته ها رو ببینم. می خوام کار کنم و در محیط های کار بالا بیام نه تو دانشگاه و سیستم ضعیف النفس پرور آکادمیک. PhD یک مانع بود که شرش به همین راحتی کنده شد. بمونه برای موقعی که کار بهتری تو زندگیم نداشتم.
وای دیگه برای هر خارج رفتنی نباید 5 میلیون وثیقه بذارم و تازه چند روز هم دنبال نامه های گمشده در نظام وظیفه و اداره گذرنامه بگردم. خارج رفتن از قم رفتن راحت تره! پا میشی می ری فرودگاه و بعد تمام....
دیگه سر هر کاری می تونم برم و به خاطر داشتن خدمت سربازی مجبور نیستم گردنم رو کج کنم و به حقوق پایین تر راضی بشم.
دیگه اگه ماشین بخرم می تونم توی محضر بدون دردسر و رشوه اون رو به نام خودم بزنم.
از همه مهمتر، مهمترین شرط برای همسر شدن را نیز احراز نمودم. ای دختران ایرانی جشن به پا کنید و سبزه های گره زده را دور بیفکنید که دوران رکود به سر آمد و Market جان تازه ای گرفت!
چقدر آدم یکهو راحت می شه..... واقعا آزادی رو می تونم لمس کنم ( به این میگن جوگیری مفرط از یک خوشی زودگذر! )
پینوشت: جا دارد از مقام معظم رهبری بابت این معافیت تشکر فراوان کنم و الله ما که از ایشون راضی هستیم خدا هم از ایشون راضی باشه ولی ای دو صد نفرین و لعنت به اون رضا خان پهلوی گوربه گوری که یک قرنه پسرای این مملکت رو با اون تفکرات فسیل خودش بیچاره کرده.
