۱۳۹۰ مرداد ۱۸, سه‌شنبه

ریاکاری عریان!



اشتباه نکنید این عکس برای تظاهرات اعتراضی در کشورهایی مثل ایران، سوریه، بحرین یا مصر و تونس نیست! این عکس لندن در این روزهاست! بله اینجا لندن است!! پلیس چند روز پیش جوان 29 ساله ای را کشته و حالا مردم یا به قول مقامات انگلیسی، آشوب طلب ها سه چهار شب است که لندن را اینگونه کرده اند. البته در میان اینها دزد و آشوب طلب هم هست مثل مملکت خودمان که هم معترض واقعی هست و هم دزد و غارتگر. البته در مورد انگلیس خوب مورد دوم حقیقتا بیشتر هست! یعنی خوب وقتی خود انگلیسی ها می گویند این همه آدم دزد و خرابکارند خوب واقعا عدد زیادی دزد میشند. اما مسلما معترض هم هست. مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری مزید بر علته. واقعا میشه زیر این همه فشار بود و بدع هم راضی از عملکرد دولت بود؟ بی بی سی از این اعتراضات فقط دزدی مغازه ها را نشان می ده و البته پلیس در سه شب اول 150 نفر (شب چهارم 700 نفر!!!!) را دستگیر کرده و با توجه به نقش twitter در ساماندهی آشوب ها بر آن شده که افراد فعال در این شبکه اجتماعی رو هم دستگیر کنه....

 چقدر این حرکات انگلیسی ها در این روزها مرا یاد حکومت و رسانه های ایران خودمون در روزهای پس از انتخابات ریاست جمهوری میندازه. فقط با این تفاوت که عمل دولت و پلیس انگلیس برای سرکوب آشوب ها در راه دموکراسی و قانون و حفظ حقوق شهروندان است و ناتو برای نجات مردم انگلیس به این کشور حمله نمی کند یا بانکیمون از دولت انگلیس نمی خواهد خویشتنداری کند یا اردوغان داد نمی زند که دولت انگیس باید به صدای مردم خود گوش دهد... همه چیز به نام قانون و دموکراسی و در عین تمدن است.
.
.
.
.
ریاکاری در دنیای سیاست امروز واقعا دیگه به نهایت رسیده. دولت ترکیه خود دارد کردهای جدایی طلب را می کشد اما به سوریه می گوید از کشتار مردم معترضت دست بردار، عربستان خود هر صدای مخالفی را خفه می کند اما به سوریه می گوید به خشونت پایان دهد و صدای مردمش را بشنود، بحرین خود اخیرا از سرکوب و کشتار معترضان فارغ نشده به سوریه می گوید رفتارت غیرانسانی است، ایران خود اعتراضات مردمش را سرکوب کرد و سوریه را در سرکوب مردمش حمایت می کند اما در بحرین داد از شنیدن مطالبات مردم می زند، آمریکا و انگلیس و فرانسه و دوستان خود در برابر بحرین سکوت می کنند تا مخالفانش را با کمک دیگران بکشد اما خود به لیبی حمله نظامی می کنند تا مخالفان را حمایت کند. تازه این کشورهای مداخله کننده در امور همه چیز دنیا، این روزها هزار مشکل اقتصادی و غیراقتصادی تو مملکت های خودشون دارند و هر چند وقت یکبار صحنه اعتصاب هستند اما این مهم نیست چون اونها اعتراضات مردم کشورهای دیگه رو به سازمان ملل می برند و حتی به کشورهای دیگه به بهانه کمک به مخالفان حمله هم می کنند. البته جاهایی مثل لیبی که چاه نفت دارند و می توانند بعدا هزینه های زحمت آنها را برگردونند وگرنه جاهای دیگه که نمی صرفند مورد حمله نظامی آزادی خواهانه و دموکراسی منشانه قرار بگیرند.

 راستی  اگر روزی در فرانسه از دست سیاست های سارکوزی اعتصاب عمومی شد یا در لندن مخالفانی ظاهر شدند کشورهای دیگر حق دارند به آنها حمله کنند تا مردمان معترضشان را حمایت کنند؟